Obecnie Polska jest jednym w najważniejszych w Europie producentów i eksporterów bydła opasowego i wołowiny. Opas bydła, szczególnie w mniejszych gospodarstwach, staje się alternatywą dla produkcji mleka czy tuczu świń. Dominującym systemem żywienia bydła opasowego w Polsce jest opas oparty na kiszonce z kukurydzy bądź kiszonce z traw, które uzupełniane są paszami treściwymi – energetycznymi i białkowymi. Częste problemy z suszą powodują zmniejszenie ilości produkowanych w gospodarstwach pasz objętościowych i ograniczają ich bazę paszową. Zatem istotną jest kwestia, w jaki sposób można uzupełniać, wzbogacać i zdywersyfikować podstawową bazę paszową gospodarstw specjalizujących się w opasie bydła. 

Aktualnie na rynku dostępne są różne wilgotne i suche produkty uboczne z przemysłu rolno-spożywczego. Mogą one być z powodzeniem wykorzystywane w żywieniu bydła opasowego, jako dobre źródło energii i białka w dawkach pokarmowych. Aby producenci bydła opasowego mogli w pełni wykorzystać potencjał żywieniowy tych pasz, muszą otrzymać informacje o tym w jakich ilościach i proporcjach mogą być one stosowane w dawkach dla opasów oraz z jakim uzupełnieniem pasz treściwych energetycznych i białkowych. 

Opracowanie systemów żywienia opasów z wykorzystaniem dostępnych produktów ubocznych, np., wilgotnych wywarów gorzelnianych, wytłoków z owoców, wysłodków buraczanych, da możliwość wzbogacenia bazy paszowej i poprawy efektywności produkcji w gospodarstwach. 

Innowacyjnością projektu, poza koncepcją szerszego wykorzystania w opasie młodego bydła produktów ubocznych z przemysłu, jest jednoczesne opracowanie systemu żywienia wielofazowego, pozwalającego na optymalizację wykorzystania białka z dawek pokarmowych dla opasów. Opracowanie systemu tuczu fazowego, ze zróżnicowaną koncentracją białka w kg suchej masy dawki, dostosowaną do wieku i fazy tuczu zwierząt, pozwoli na lepsze wykorzystanie białka z dawki, co przełoży się na mniejsze zużycie drogich pasz białkowych w dawkach, a jednocześnie co bardzo ważne, przyczyni się do redukcji emisji azotu do środowiska. 

Efektem projektu będzie opracowanie i wdrożenie nowych praktyk w zakresie opasu bydła mięsnego, odpowiadających wyzwaniom przed którymi stoją obecnie producenci bydła mięsnego w kraju – pozwalających poszerzyć bazę paszową gospodarstw, a jednocześnie przyczyniających się do zmniejszenia emisji zanieczyszczeń do środowiska.

Cele i założone rezultaty projektu

Głównym celem operacji jest opracowanie i wdrożenie nowej metody organizacji opasu bydła mięsnego polegającej na stosowaniu żywienia fazowego z wykorzystaniem produktów ubocznych z przemysłu rolno-spożywczego. Przełoży się to na  poprawę bazy paszowej gospodarstw,  wzrost opłacalności opasu bydła mięsnego oraz ograniczenie zanieczyszczenia środowiska poprzez redukcję emisji azotu do środowiska. Nowymi paszami wprowadzanymi do żywienia młodego bydła opasowego w ramach projektu były zakiszane wytłoki jabłkowe, zakiszane wilgotne wysłodki buraczane, zakiszany wilgotny wywar zbożowy (WDGS). 

Szczegółowe cele i rezultaty projektu:

1. Opracowanie i wdrożenie innowacyjnej technologii opasu młodego bydła z wykorzystaniem produktów ubocznych z przemysłu rolno-spożywczego, przy jednoczesnej optymalizacji wykorzystania składników pokarmowych dawek, służącej ograniczeniu emisji zanieczyszczeń do środowiska.

2. Opracowanie nowatorskich schematów żywienia opasów  z lepszym, w stosunku do obecnie stosowanych, wykorzystaniem białka w dawkach pokarmowych, co przełoży się na mniejsze zużycie i zapotrzebowanie na pasze białkowe, a także będzie służyło ograniczeniu emisji azotu do środowiska.

3. Szersze wykorzystanie w opasie produktów ubocznych będzie stanowiło uzupełnienie bazy paszowej gospodarstwa, co zapewni im większą stabilność produkcji. Zmniejszy to również problem zagospodarowanie niektórych produktów ubocznych i poprawi rentowność gospodarstw rolnych. 

4. Upowszechnienie rezultatów badań i opracowanych na ich podstawie zaleceń żywieniowych.