Obecnie Polska jest jednym w najważniejszych w Europie producentów i eksporterów bydła opasowego i wołowiny. Opas bydła, szczególnie w mniejszych gospodarstwach, staje się alternatywą dla produkcji mleka czy tuczu świń. Dominującym systemem żywienia bydła opasowego w Polsce jest opas oparty na kiszonce z kukurydzy bądź kiszonce z traw, które uzupełniane są paszami treściwymi – energetycznymi i białkowymi. Częste problemy z suszą powodują zmniejszenie ilości produkowanych w gospodarstwach pasz objętościowych i ograniczają ich bazę paszową. Wykorzystanie powierzchni uprawowej pod rośliny paszowe ogranicza również możliwości gospodarstw w uprawach innych roślin i na cele inne niż paszowe.

Zatem bardzo istotną jest kwestia, w jaki sposób można uzupełniać, wzbogacać i zdywersyfikować podstawową bazę paszową gospodarstw specjalizujących się w opasie bydła. Aktualnie na rynku dostępne są różne wilgotne i suche produkty uboczne z przemysłu rolno-spożywczego. Mogą one być z powodzeniem wykorzystywane w żywieniu bydła opasowego, jako dobre źródło energii i białka w dawkach pokarmowych. Aby producenci bydła opasowego mogli w pełni wykorzystać potencjał żywieniowy tych pasz, muszą otrzymać informacje o tym w jakich ilościach i proporcjach mogą być one stosowane w dawkach dla opasów oraz z jakim uzupełnieniem pasz treściwych energetycznych i białkowych. Co ważne, niektóre z nich poprzez swój skład chemiczny, np. w porównaniu do kiszonki z traw, mogą także wpływać na m mniejszą emisję gazów cieplarnianych – metanu. Opracowanie systemów żywienia opasów z wykorzystaniem dostępnych produktów ubocznych, np., wilgotnych wywarów gorzelnianych, wytłoków z owoców i warzyw, młóta browarniczego, da możliwość wzbogacenia bazy paszowej i poprawy efektywności produkcji w gospodarstwach. Pozwoli również wygospodarować również w gospodarstwach dodatkową powierzchnie pod inne uprawy, co może być źródłem dodatkowych dochodów. Innowacyjnością projektu, poza koncepcją szerszego wykorzystania w opasie młodego bydła produktów ubocznych z przemysłu, jest jednoczesne opracowanie systemu żywienia wielofazowego, pozwalający na optymalizację wykorzystania białka z dawek pokarmowych dla opasów. Liczne badania i obserwacje z praktyki wskazują, że przy obecnych systemach opasu w Polsce, zwierzęta na początku opasu otrzymują dawki ze zbyt niską koncentracją białka w kg suchej masy dawki, zaś w środkowym i pod koniec opasu dawki zbyt bogate w białko.

Opracowanie systemu tuczu fazowego, ze zróżnicowaną koncentracją białka w kg suchej masy dawki, dostosowaną do wieku i fazy tuczu zwierząt, pozwoli na lepsze wykorzystanie białka z dawki, co przełoży się na mniejsze zużycie drogich pasz białkowych w dawkach, a jednocześnie co bardzo ważne, przyczyni się do redukcji emisji azotu do środowiska. Efektem projektu będzie opracowanie i wdrożenie nowych innowacyjnych praktyk i technologii w zakresie opasu bydła mięsnego, odpowiadających wyzwaniom przed którymi stoją obecnie producenci bydła mięsnego w kraju – pozwalających poszerzyć bazę paszową gospodarstw, a jednocześnie przyczyniających się do zmniejszenia emisji zanieczyszczeń do środowiska.