Jedną z najważniejszych stosowanych metod oceny jakościowej określenia wartości pokarmowej pasz jest oznaczanie podstawowego składu chemicznego. Dzięki niemu hodowca może zdobyć wiedzę odnośnie wartości odżywczej stosowanych pasz. W skład tej analizy wchodzą następujące procedury:

Oznaczanie suchej masy – ten wskaźnik obrazuje jaka jest zawartość suchej masy w wybranym produkcie. Proces polega na usunięciu wody z pobranej próby – może być on przeprowadzony poprzez zastosowanie metody suszarkowej (wysoka temperatura) bądź liofilizacji (wymrażania) wody. 

Oznaczanie zawartości białka surowego – metoda ta polega na wykrywaniu związków azotowych poprzez reakcję Kjeldahla. Polega ona na zastosowaniu kwasu borowego oraz miedzi i następnym odczytaniu wyniku poprzez specjalistyczną aparaturę.

Oznaczanie zawartości tłuszczu surowego – metoda ta polega na ekstrakcji tłuszczu poprzez zastosowanie metody Soxhleta z wykorzystaniem eteru naftowego bądź eteru etanolowego i wysokiej temperatury.

Oznaczanie zawartości włókna surowego – metoda ta polega na usunięciu za pomocą odpowiednio dobranych kwasów i zasad z próbki związków niebędących węglowodanami strukturalnymi.

Oznaczanie zawartości popiołu surowego – metoda ta polega na spaleniu próbki w temperaturze 550^oC w piecu laboratoryjnym i zważeniu pozostałego popiołu – substancji nieorganicznych nie zawierających w sobie atomów węgla.

Dodatkowo można wykonać oznaczenie zawartości związków bezazotowych wyciągowych – oblicza się ją na podstawie pozostałych parametrów, sumując wszystkie parametry do 100% zawartości.

Wszystkie wymienione analizy są stosowane zgodnie z normami ISO – International Organization of Standarization.

Piec laboratoryjny do spalania próbek w celu oznaczenia popiołu surowego. Zdjęcie własne

Laboratoryjny analizator włókna surowego. Zdjęcie własne.

Aparat Kjeldahla do oznaczanie poziomu białka surowego. Zdjęcie własne.

Aparat Soxhleta do oznaczania zawartości tłuszczu surowego. Zdjęcie własne.